Morun halka halka yüklendiði ömründe, Kötü bir yazgýdýr belki, Gençlik aþklarýnýn, Piþmanlýklara ulanmasý...
Dil ucunda paslanan sözcüklerden, Yüzde donan gülümsemeklerden, Kimliksiz,soysuz þarkýlardan, O çokça yorgun yaþamaklardan sonra, Zulümdur ömrün zehri yalnýzlýk kasesinde sunmasý...
Bilmeklerin ilmik olup çöktüðü ömründe, Ucuz bir kanýksamadýr belki, Bahar yaðmurlarýnýn Salt kederi yýkamasý...
Aþkýn ihtirasýndan, Yosun baðlamýþ dudaklardan, Ateþi korlanan roman kahramanlarýndan, Bin yýllardan kalma yalnýzlýklardan sonra, Zulümdur yüreðin bebe gülümseyiþleriyle avunmasý...
Aldanýþlar ablukasýndaki ömründe, Tuhaf bir yanýlsamadýr belki, Evrenin olancasýnýn, Bir çift gözde ýþýmasý...
Ayrýntýlara boðulmuþ aþklardan, çaresizlik duldalayan ýþýklardan, Gün hesabýna uzlaþmýþlýklardan, Dize dize yoksulluklardan sonra, Zulümdur þiirin ömürle yoðrulmasý...
Mehmet BEYAZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasretlertoplamı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.