Köpük köpük dalgalar yalýyor kýyýyý, Islak kumun üzerinde yalýn ayak, Issýz sahilde aðýr aðýr yürüyorum. Ardýmda bir sonraki dalga vuruþu ömürlü, Ayak izlerim. Ellerim cepte sýðýnmýþ, Yarý tehditkar,kýsýk gözlerimle, Kuzguni ufuk çizgisine dalýyorum. Ürkek martýnýn yemini alýp kaçmasý gibi, Parmak uçlarýmý öpüp kaçýyor dalgalar. Pupa yelken yol almýþ yanlýzlýk teknesinin, Yelken bezi gibi,þiþiriyor gömleðimi rüzgar. Tersten esintide,yanaðýmdan süzülen yitik, Damlalarý siliyor tarumar saçlarým. Ve kýsýk bakýþlarým tehditkar. Onu bana geri ver diyorum,lacivert denize, Onu bana geri ver. Fýrtýna ile müttefik,kuýrþun gibi yüzüme vuran, Kar taneleri bile söndüremiyor içimde, Yanan kor ateþi. Ellerim cepte yumruk, Haykýrýyorum diþlerim sýkýk. Onu bana geri ver deniz, Onu bana geri ver. Sakýn anlatma bana nasýl olduðunu, Dalgalarýn arasýnda birden kaybolduðunu. Onu çok seviyordum deniz. Söyleme bana onun boðulduðunu. Onu bana geri ver deniz, Onu bana geri ver,geri ver.
20/01/2009 Çetin ELVEREN Sosyal Medyada Paylaşın:
elveren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.