* GÜN BATIMI *

Ah sen,
Gün batýmý köprüsünde son bakýþýndý
Kaç mevsimle tanýþtýk, bu gemisiz limanda
Mehtap gülerken dudaklarýna
Yorgun anýlar göz kýrpýyor, gizli kavþaðýnda
Bekleme benden aþký, ezgiler üstüne
Mayýnlar döþenir yüreðime, taþ kesilir bedenim.


Ah sen, gözlerinde kirletilen maviydim
Mor menekþesinde, uyuyan güzel
Aðlama yanýmda, üþürüm gözyaþlarýna
Nice acýlardan sonra demlenir þiirler.


Hey... acýlarýmdan habersiz yýllar
Kederimi topraðýnda gizleyen susuz çöller
Þimdi,
Bir itirazým var duyun beni!
Ellerimde solmuþ çiçekler
Ve gönlümde yetim kalan þiirler
Þimdi, bu evrenin uyumu altýnda, hangi gezegene sýðýnayým
Kederimi gizleyip gülüþemeyin
Yoksa ayrýlýrým bu limandan.


Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir

Sosyal Medyada Paylaşın: