Bir gün ansýzýn gireceðini
Nereden bile bilirdim huzurun kapýmdan…
Sýrtýma bir bankta yaslanacaðýný
Elimden tutup kaldýracaðýný
Bir gülüþ ile hayatýmý deðiþtireceðini
Anlamadým anlayamadým yargýlamadým
Olduðu gibi kabul ettim
Uzak þimdi duygular gülüþler yok artýk gözlerimde
Kapandý tüm kapýlar yüzüme
Tozlu kaldýrýmlarda kaldým bekler oldum geliþini
Ne zaman geleceðini bilmeden
Sana hayran gülüþüne hasretlerle
Susmalarým kadar büyüdü içimde yokluðun….
Ümit Nebil