hüzünlere býraktýðýmýz
mutluluklardan
bir demet alýyorum
hala sen kokuyor
oysa dünya ne masumdu
kusurlarý ise tastamam
ne ýslatmýþým bu þehri böyle
yine bulutlara damla olmuþum
ne bu saðanak bu denli su kaybýndan sonra
kazanmýþ olmalý artýk karanlýðý
hasreti yaktýðým yýldýz ýþýklarý
býrak her þey, yerli yerinde kalsýn deme
ay ýþýðýndan çalýyorum biraz
yoksa yine binlerce sýzýyla dolaþak
bu þehrin yaðmurlarý
yada sen olacaksýn
gözyaþýnýn son damlasý
bir çiçek al kendine
perdeler açýlýnca
hangi gökyüzü damlasý
ona hayat vermiþ göreceksin
hatýrladýkça
bir beni, birde þehrin yaðmurlarýný unutma
sakýn unutma..
2009..