va
KEFENDİR GURBET
Esmez buralarda bildik bir rüzgâr
Bir yüz bulamazsýn sana aþina
Kapalý gözlerin korkudan aðlar
Yabancý kâbuslar çýkar karþýna
Üstüne, üstüne gelir böcekler
Sinsi, sinsi bakar yýldýzlar gökten
Þiþçi dönemeçler hep seni bekler
Burasý vatan deðil kefendir kefen!
Mümkün mü iþitmek baþka dudaktan?
Dost aðýzlarýnda kaldý o ýslýk
Dönen Ahmet deðil köþeden inan!
Tek o mu sarýþýn, gözleri kýsýk?
Bakýnma saðýna bakma soluna!
Bir asýrlýk yolda kaldý vatanýn
Hadi aslaným, artýk git yoluna
Bak yabancý dolu hep dört bir yanýn.
Benzemez topraðý baþka topraða,
O orman aranýr her bir nefeste.
Bülbül konar mý hiç yapay yapraða?
Kuþ bile; vatan der, altýn kafeste.
Gurbet dedikleri boða yýlaný
Sýkar boðazýný kesilir soluk.
Yavaþ, yavaþ gider insanýn caný,
Onundur burasý onun bu kovuk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.