Durun!

Durun! kalabalýklar
Seçemiyorum gölgelerinizi karanlýkta
Esmer bir yalnýzlýk türküsü dudaklarýnýzda
Topraktan Arþ’a yükselen bedenlerinizle
Günaha bulanmýþ buðday teninizle
Öylece sessiz oturun


Durun! kalabalýklar
Gelmeyin öyle pervasýzca üstüme
Topuk sesleriniz ürkütmeden karanlýðý
Yakomoz düþmeden gecenin matemine
Uykusu kaçmadan kalemimin
Þöyle sessizce bir köþeye kurulun


Durun! kalabalýklar
Bir sancý girdi göðsüme
Örtün üstünü düþlerimin
Okþayýn ellerimi
Üþüyormuyum ne?



Durun! kalabalýklar
Fikrimin en ince yerinde
Tan vaktinin seherinde
Baharda deðil zemheride
Önümde barikatlar kurun


Yine
Sosyal Medyada Paylaşın: