demek geliyorsun...

demek geliyorsun küçük melek,
elleri ufacýk,gözleri zeytin tanesi bebek,
ben göremesem bile haberini aldým senin,
ama inan içimde kocaman senin sevgin...

anne bana çok kýzdý küçük melek,
ama bende üzdüm onu kabullenmem gerek,
hep düþünü kurardýk annenle;senin,
en sonunda geliyorsun demek...

anne çok hüzünlü günler geçirdi,
ama meleðim hiç sabrýndan taviz vermedi,
herþeye,herkese inat babaný bekledi,
ve meleðim,sonunda muradýna erdi...

inan çok mutlu oldum duyunca seni,
annene koþmak,öpmek istedim ellerini,
ama yüzüm yoktu ona gitmeye,
belki ona gitmem onu üzebilirdi,
bu durum seni çok kötü etkileyebilirdi...

meleðim bu sefer senin için gelmedim,
anneyle kýrgýnýz ya;bilmeni istemedim...
anneni yeterince üzdüm farkýndayým,
seninde bu vefasýzý görmeni istemedim...

eski günler geldi hemen aklýma,
annenle mektup yazacaktýk birgün babana,
annen hamile takliti yaptý,
resim çektim ben onu hatýra...

annen gerçek hamile gibi naz yapýyordu,
bir yandan poz verip bir yandan inliyordu,
karnýný þevkatle okþayýp duruyordu,
sonra ikimiz birbirimize baktýk,
hayali gerçek gibi yaþadýðýmýzý anladýk,
sonra uzun bir kahkaha attýk,
ve meleðim o resimlerle birçok kiþiyi kandýrdýk...

annen resimleri arkadaþlara gösterdi,
"bu benim teyzemin kýzý"dedi,
kimisi annene çok benzetti,
kimisi de "sana benzemiyor,bu þiþman"dedi...

çok gülerdik annenle bazen aðlardýk,
inan sen daha yokken kulaðýný çok çýnlattýk,
bazen çok ama çok derin hayallere daldýk,
bazende koyun koyuna,aðlayarak yattýk...

ama þimdi aramýz açýldý,
dostluðumuz boncuk oldu ortalýða saçýldý,
birbirimizden koptuk belki ama,
annen hiç bir dem aklýmdan çýkmadý...

neyse meleðim,kafaný þiþirmeyeyim,
Allahýmdan en son dileðim;
öyle bir evlat ol ki;herkes sana imrensin,
çünkü sen o büyük aþkýn meyvesisin,
çünkü sen hiç dilimizden düþmeyen;
ya MERÝÇ’sin ya da ÝREM’sin...

09.09.2009
çarþamba




Sosyal Medyada Paylaşın: