İNSAN MUHASEBESİ

-CEYLAN Mustafa’ma!

Ne Bülbül’üm ne Bülbül; banadýr benim sesim
Kimi kandýrmýþ isem diyecek; “Bu ne Film!”
Hak! diye, hukuk! diye dara düþen kafesim
Malým yitik, mülküm hiç, emdiðim süt kefilim

Kimse kefil olamaz hiç kimseye mânâda
Hem anadan yana da, hem babadan yana da..
Nedir bu bahtsýz zulmet, iki de bir bana da
Feyz aylarýnda uðrar, onun için sefilim

Hani þaþaa ile doðan nazlý bebektin
Bir bebek haþmetiyle baþa yükselecektin
Bu alçalýþýn niye? Alçaksýn.. Kime çektin?
Ey öfkede hýnzýrým, kinde efil efilim..

Bir hizaya sokarken çift yaka bir boyunu
Bir yakanýn düþmesi düzenbazýn oyunu
Dost! Dost! diye gönüller çalan Yýlan soyunu
Sokmuyor.. sokamýyor, zehir zemberek dilim

Ahmak desek hangisi yaptýran mý, yapan mý?
Elinden lokmasýný kaptýran mý, kapan mý?
Ýki baþa bir akýl olsam mý, olmasam mý?
Olsam insan deðilim.. olsam insan deðilim..

Kâinattaki her þey Allah’ýn hükmündedir
Olmak, ya da olmamak yýl deðil bir gündedir
Gördünüz mü? Oldu mu? Ýsbat deðilse nedir?
Su yaksa, ateþ boðsa deliye döner ilim

Ev deðil av düþünür Çakal, Kurt, Aslan, Tilki
Yavrular öksüz kalmýþ umurunda deðil ki
Bu da bir vahþet, bu da.. –ne sonudur ne ilki-
Þimdi bütün Âlem’de bir can bir cana kilim

En akýllý yaratýk bildiðimiz insanlar
Bir çeþit toprak gibi; birkaç renk, birkaç damar
Kimi mevsimlik Hýyar, kimi asýrlýk Çýnar
Biri ne kadar boþsa, biri o kadar ilim

Hatýrýna kâinat yaratýlan sen.. Odun!
-Yazýk!- Besmele’sizce caz faslýndan okudun
Bu nefis.. sendeki kir terbiye et, özde yun
Bitsin kýyým, kin/kavga.. bitsin zulme eðilim..

Sosyal Medyada Paylaşın: