Ah Filistin Ah
Körpecik vücutlarýna aldýrmadan
Kahpe kurþunlara hedef oluyorlar.
Tarihine bakýp ibret almadan,
Ölümü çocuklara reva görüyorlar.
Bizler resimlerine bakamazken,
Vicdansýzlar kana boyuyorlar...!
Evlerde yaþayacak canlý bulunmazken,
Caniler öldürmeye doymuyorlar.
Kurudu; akmaz analarýn göz yaþý.
Gitti ölenler. Aðlamak bize kaldý.
Þimdi feryatlar sardý, daðý taþý,
Ölenlerin yasýný tutmak bize kaldý
Mezar bulup gömemiyorlarmýþ.
Meftalar; kartallara yem oldu.
Yaþayanlar da ölüler gibi solmuþ,
YARAB bir millet göz önünde yok oldu...!
Zalimlik baki deðildir derler.
Nedense her nesilde bir zalim çýkar..!
Mazlumun ahý yerde kalmaz derler.
Bazan mazlumdan da ZALÝM çýkar...!
YA RABBÝ arþa çýkan dualarý duy...
Sen zalimleri arz üzerinden sil...
Acýlar çekilsede, deðiþmez huy..
Onlar bilmiyor. YARABBÝ sen bil...
05.04.2002
Ahmet Çelik
KONYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.