AYŞE KADIN
Gümüldür’de
Gümbür, gümbür akan dere
Kurur ya,
Daðlar arasýnda elli hane durur da,
Sabah akþam huzur verir insana.
Sokaklarý temizliðin si mgesi,
Bir muhabbet alýr gider herkesi,
Dillerden düþmeyen gücüyle,
Ayþe Kadýndýr o.
Yýllarda gizli emeði,
Omuzunda çapasý bahçe yolunda,
Bir bakarsýn elinde çantasý Pazar yolunda,
Evin hem erkeði, hem kadýný
Yýldýramamýþ yýllarýn ölüm acýlarý.
Kerpiçten kurduðu yuvasýna,
Yüzü güler misafiri gelince,
Paylaþýr alýnteri lokmasýný herkesle.
Bahçesinden topladýðý mandalinasýný,
Sevgiyle sunar misafirine,
Ayþe kadýndýr o.
Onur duyar iki kýzýyla,
Tek baþýna yürür gururla,
Alný açýk, baþý dik
Daðlarý devirir, diþiyle, týrnaðýyla,
Bahçe yapar.
Daðlar taþlar aðaç olur,
Ne kýþýn ayazý üþütür,
Ne yazýn güneþi yakar,
Ayþe kadýndýr o
Gümüldür’de
Bir idol dür o….
24/10/2009-nilkurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.