Sevgin aþkýn uðruna, yýllarýmý verdim ben
Þimdi nasýl unutup, yüreðimden atayým.
Senli olan her düþü, her hayali, sevdim ben
Sevmelere doymadan, doymadan mý atayým...
Varsýn gurbet gemisi, limanýma yanaþsýn
Her limanda seninim, sensiz yaným uðraþsýn
Kýyýlarým sevdalý, aþk, kumlara bulaþsýn
Tatmadýðým acýya, seni nasýl atayým...
Ben senle kuruluyum, dünyam senle kurulmuþ
Bir yürek vardý bende, oda sana vurulmuþ.
Can, ben seni sevdimse, deliceyse ne olmuþ
Kalsýn, bu deliliði, aklýmdan mý atayým...
Oysa bu durgunluðum, sevginden vurgunluðum
Sana karþý bu histe, alevdir yangýnlýðým
Sensiz geçecek güne, dünyaya kýrgýnlýðým
Küsüp talihsizliðe, ben neremden atayým...
Sen bende bir baþkasýn, aklýmýn yarýsýyken
Bedenim zemheride, yüreðin harlýsýyken
Akþam batan güneþin, kýzýlý sarýsýyken
Hangi gecemden seni, seni nasýl atayým...
Sami ARSLAN Karþýyaka / ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.