YAÐMUR Bir gece yarýsý YAÐMUR vardý dýþarda, Hüzün dolu isyankardý. YAÐMUR yaðdýkça yaðýyor hüzünleniyordu.... Ýsyanýnda ise þimþekler çakýyordu, Haykýrmak isteyipte haykýramýyordu.. Þu yalan dünyayý oda sevmiyordu, Vefa nedir ? insanlýk nedir ? kalmamýþtý. Yüreðini yakan ateþ bir türlü sönmüyordu .... Alevlendikçe alevleniyordu . YAÐMUR ’ un derdi kendini anlatmak deðildi Sevgiden, dostluktan, vefadan anlamayanlarýn içine bi þekilde akýp .... Hayatý dahada güzel yaþanýlýr bi hale getirebilmekti . Ama YAÐMUR’ da biliyordu..... Bunun olamayacaðýný O gece YAÐMUR bir umut sadece yaðdý aðladý .... Sabah olup yaþam baþlayýnca Anladý ki HAYATIN KAHPELÝÐÝ ...... insanlarýn VEFASIZLIÐI dewam ediyordu ..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
yagmur dönüşü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.