AMED...
AMED…
yine geldýn aklýma, derin bir acý muallak bir sancý hissetim.
Loþ ýþýnðýnda tarih kokan baðrýna yaslanamamanýn acýsý sancýsý…
Oysa ne düþlerim vardý sana dair …
Zifiri karanlýkta yýldýzlarla dertleþecektým baðrýnda
Tarihi üstüme çekip, güvenle hülyalara dalacak ;
Yarin mis kokusunu senin nazlý saçlarýnda bulcaktým
Affet beni gelemedim …
Vefasýzým biliyorrum ahti peymanýmda durmadým
rüyalarda hülyalarda kalmamalýydý gelmeliydim
lahuti bir dem de seraplarý çýrýlçýplak soymalý
gerçek yanlarýmý sana demlemeliydim
dedim ya vefasýzlýk þiarým olmuþ…
affet beni gelemedim..
özlemin teker teker dökyo saçlarýmý
neden saçlarým ,dökülen ciðerlerim kalbim olmalý
beyazlara börünen saçlarým vefasýzlýk ediyor
yüreðim kararmalý hasretle amad dediði zaman
yer yerinden oynamalý kýsa bir süre kalbim durmalýydý
hayýr yok iþte vafasýzlýk baðlamýþ urganlarýný …
soluklarým senden gayrý yerelde atyor
nasýlda ihanet etmiþ oksijenle hala kendini avutyor
tek soluðum olmalý, bir kerede seni içime çekmeli
bir ömür, hayat kaynaðým olmalý idi bu soluk
hala farklý yerlerdeyim farklý soluklardayým…
vefasýzým iþte…
neyarlar sana farklý ismimler takmýþ
nasýlda yapmacýk duruyor þaka gibi
gelip kulaklarýna fýsýldamalýydým
amed sin demeliydim sana
senin toprakalrýnda sana yakýþmayan ayakalrý deðdirmemeliydim
vefasýzým iþeTE…
29.07.2009 12:08:19
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.