zor geliyordu alýþmak annenin sýcaklýðýndan uzakta ailenin gücü arkanda olmadan hayata tutunmak zor geliyordu evin nazlý kýzý artýk kimsesiz bir baþýna ayakta kalmak zorundaydý sevgiyle büyüyen yüreði arýyordu kimi zaman ana kucaðý kimi zaman baba omzu kimi zaman sevgili kimi zaman yoldaþ sýrdaþ hayat arkadaþý
öyle büyüktüki sýrtýndaki yük taþýyamamaktan ardýna bakmadan gitmekten korkuyordu o küçük nazlý yüreði artýk güçlü katý olmak zorundaydý dimdik hayata direnmeliydi zorlanýyordu bedeni çekip gitmekten korkuyordu
KARHA 3/5/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
kayıp_düşler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.