Dağlar Kimindir
Bir kemankeþ serdi hünerlerini semazenlerin avlusuna
Üç batýndan tescilli üstat aldý sazý eline
Dedi sýr vermeyen daðlar bizimdir
Kaknem duygularý sýrtýnda dört çitlembikçi,
Sarý arzularýndan sýyrýlýp zehir zemberek bakýþtýlar ozanla
Terlerimizle büyümüþ aðaçlar desin hele, kimmiþ buralarýn sahibi
Bin bir öðüt yaslanmýþ þu tepeler söylesin,
Gözlerimizle beslenmiþ güneþ, aþklarýmýzla bezenmiþ bu nehir
Söylesin…
Bir biz varýz çitlembikçiler,
Bir de fýstýk toplayan orman köylüleri
Daðýn emekçileri deðil midir asýl sahipleri
Ozan dedi dinle hele
Sýr vermeyen daðlar kimindir
‘Özgürlüðü çaðrýþtýran her þey kimsesizdir
Ayný zamanda da onu sahiplenen her özgüründür’
Yani kimsesizliðinin büyüklüðü kadar herkesindir
Gökyüzü gibi, açýk denizler gibi
Daðlarda kimsesizdir, ta ki bir tek özgür göz deðene kadar
Ta ki biri sahiplenene kadar
Sonra vurdu sazýn teline
‘benim meskenim daðlardýr daðlar’
26.10.09
Nadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.