TERKİB-İ BENT
TERKÝB-Ý BENT
Yergiyle tenkit yapanlar ali oldu.
Mazlumu yerlere vuran ulu oldu.
Bilmezdik vezinli manzumu velâkin.
Vezinle dostlarý yeren ulu oldu.
Lafýný bilip konuþmak moda lâkin.
Birkaç kelamlan yücelen ulu oldu.
Ýnsana hürmet duyan öncede vardý.
Hürmetle göklere çýkan ulu oldu.
Devr-i adem kulu olduk bu uðurda .
Laklakla insaný kýran ulu oldu.
Aklýn yolunda giden memnuydu ancak
Boþ sözlerle gönderme yapan ulu oldu.
Ýdrâk-i anlam yolundan cayan vardý.
Kurtulma yolunda (ki) menfûr ulu oldu.
Anlamlý sözden payidar mý olduk ?
Fenden kalan cehli öven ulu oldu.
Mâil-i erbâb-a taþ atmak edepti (?)
Ýkbâlle ferhunde zatlar ulu oldu.
Ab-IHayat der ki : yoktur bana faidendi.
Yermekte kastýn ki (o) menfûr kaidendi.
/Mef’ûlü / Mef’ûlü / Mef’ûlü / Feûlün/
Ab-IHayat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.