Kuytu bir köþede Prometeus’u görüyorum. Al al olmuþ yanaklarý Saçlarý daðýnýk gözleri iki kor Görünce beni yerinden doðruluyor.. Hiç karþýlýk beklemeden Ve yüzüme hiç bakmadan Bir buket ateþ uzatýyor Koparýp narçiçeði yüreðinden Yýkan diyor bu ateþle..
Sonra ateþten bir atla Güneþe doðru gidiyor
Henüz silinmemiþken usumda nal sesler Ateþten atýn Silkiniveriyorum bir hamlede Güneþi sýrtýmdan Dökülüyor halklardan bir demet Yaþlý genç ve çocuk yoksullarý ayrýmsýyorum Geriye paradan baþka bir þey kalmýyor demek..
‘Yoksulluk en çok gençleri yaralar’ demiþti Bir öyküsünde sevdiðim Ýnanýyorum ona sonsuzca Ve gençliðe uzatýyorum Bir buket ateþi Sarýn yaralarýnýzý diyorum..
Ve gençliktir yaþatacak olan Ýnsanlýðýn özgürlük düþünü Yalnýzca bunu bildiðimi biliyorum..
Sedat Akýncý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
demokritos Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.