Çöp Günlük!
Ben ki; ukalayým
ben ki, istismar…
ben, ufak tefek bir devim…
büyük sever, küçük sayar hastasý!
ben bir fotoðraf…
dörde kesilmiþ üç yerinden…
ben cenabet bir güvercin ayaðýyým!
gecenin ikisindeyim…
benim, rengarenk çarþaflar; seviþmelerden sonraki!
ve cumartesi sabahýnda;
bir martý ekmeði…
ben ki, virgül
ben ki, ünlem!
ve ben pür dikkat; emrine amade!
ben ki; kadýn düþkünü,
benim; cümleleri akan, aðzýnýn kenarýndan;
ve sümküren, anasýndan avradýndan…
benim; küçük daðlarý daðýtan,
bir avuç mendil satan kýþýn,
benim; safsatalarla dolu olan; kalemi ve kaðýdý…
bana ait bir dün,
bitirilmiþ bugün,
ve yarýný bekleme gafletindeyim; ben!
ben ki; ukala
ben, ufak tefek bir devim!
ben; savrulmuþ bir parçasý bin yana!
ben bir otobüste; üstelik ayakta!
ben, cam kenarý bir katil sehpasýyým
benim; o doðmamýþ çocuklarý dokuz doðuran…
açým ama þiþmaným ben!
tokken, bir deri bir kemik!
bana sýradan bir mektup verdiler;
her yerinden delik deþik!
ben iki haftayým,bir yýl ve bir ömür!
ben taksit taksit peþin ödemeyim!
bana verdiler çözümsüz sorunlarý!
hepsi çözülmüþtü verildiklerinde…
ve ben;
öç kamyonuyum, çöp günlerinde…
Halil Babür
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.