Yýk gitsin bu dünyamý nasýlsa kimse bilmez,
Yalandan kim ölmüþ ki söylemekle tükenmez.
Bir yürek satýlýrken o beyaz yalanlara,
Bakmaya deðmez derken geride kalanlara.
Gönüldeki saraylar târ-ü mâr olup gitmiþ,
Tükenmeyen sevdâlar ne yazýk ki hep bitmiþ.
Gül gülüþe kanýp da büyülenmiþsen eðer,
Kelebek ömürleri bir baharlýkmýþ meðer.
Hilâf-ý hakikâtmiþ kaf daðýnda görünen,
Zümrüd-ü anka imiþ acýlara bürünen.
Bu acýlar bu tende otað kurup dururken,
Hecrine mahkûm edip zincirini vururken.
Vuslâtýný beklemek aþýkýna haz verir,
Seni sevmek muradým lâkin sana naz verir.
Renklerin armonisi hazânda cülûs etti,
Yosun gözlerde vefâ ne yazýk çabuk bitti.
Son mevsim de tükendi bi-mecâl girdim kýþa,
Aþkýn heyûlâsýný nakþedelim bu taþa.
Soðuktur taþým yüzü amma vefâsý vardýr,
Sevdâya düçâr olma varacak yolu dardýr.
Ýrembaðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
EBER'İN KIYISINDA ORTAKARABAĞ KÖYÜ AKLİME KORKMAZ'A GÖKBAŞ ÇİÇEKLERİ MUŞTULAR YAZI ÂB-I HAYATMIŞ MEĞER ADINA BAHAR DENMİŞ GÜL BİLE GÖREMEDİN BACIMIN OĞLUNA VERGİLİ DEMİŞ YÂR ELİNDEN YEDİĞİMİZ KÖREMEZ VARDIM GÜLÇAYIR'IN KÖYKONAĞI'NA ŞİİRLER YAS TUTSUN SÖZLER AĞLASIN İREM'İN BAHÇELERİ