yüreðimizi düþürdüðümüz her þehir biraz hüzün biraz özlem biraz da aþk kokar tufanýmýz oldular bazen kasýrgalar koptu içimizin yangýnlarýnda üþüdü avuçlarýmýz her sokak baþýnda kimsesiz duraklar bildiler yalnýzlýðýn kanadýnda çýrpýndýðýmýzý bulvarlara düþtük her akþam onlardan bildiler yabancýlýðýmýzý ýslak kuþlar geçtiler üzerimizden ince yaðmurlardan geçtik çýrýlçýplak ayazlardan arka sokaklarýn kimsesizliðinden kelime kelime içtik hayallerimizi ve ekþiydi aþklarýn yüzü ve esrik acýlar cellat hüzünler kuruldu günbegün yüzümüzün kavruk eteðine ve varoþlarýna vurulduk kimi zaman kentin kimi zaman çiçekli perdeler arkasýnda utangaç kýzlar ardýmýzda devriyeler karanlýklar asýlýnca göðün lirine yasaklý bildiriler astýk kentin orta yerine ve gözaltý sürelerini aþtýk mahkum olduk günýþýðý yoksulu nezarethanelerine f tiplerinin sarmaþýklý duvarlarýna astýlar künyemizi ve geri düþürdüler ruhumuzun zaman sarkaçlarýný ve yine de bütün özlemlerimizle sevdik her kaldýrýmý her kadýný, her erkeði her çocuðu... on dört a duraðýný ikinci þubeyi köhne yalnýzlýklarý çamlarý, akasyalarý geceler toplayýnca çýðlýklarý yýrtýk pýrtýk evlerden gördü/in cin þehre yürek düþürdüðümüzü ve o þehirler kaldý yüreðimizde ve biz kaldýk o þehirlerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
bengibi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.