MEVLANA
Yaradan sevgisini, yüreðinde taþýyan
Tüm gönül vermiþlere, mabetiyle aþiyan
Sensin ey Hakkýn kulu, Hak aþýðý Mevlana
Asýrlardan beridir, kudretiyle yaþayan.
Elleri sema edip, elemleri dindirdin,
Ýçindeki þeytani, ahvalleri sindirdin,
Hak eliyle ehlince, Hak aþýðý Mevlana
Hidayetinle akla, ilmigahý bindirdin.
Ney’in üflendiði an, kollarýný açardýn
Dünyadan kopup o an, sahibine kaçardýn
Tasavvuf ilminde sen, Hak aþýðý Mevlana
Münacatýnla arþa, pervaz olup uçardýn
Birlik anlayýþýný, teþvikinle saðladýn
Ýleri bir imanla, insanlýðý baðladýn
O derin ilhamýnla, Hak aþýðý Mevlana
Mesnevi dergahýnda, her gönülde çaðladýn.
Horasandan Tebriz’i, kulak verdi feryada
Ýkiniz bir gitmiþti, o sýr dolu deryada
Dostluðuda öðrettin, Hak aþýðý Mevlana
Yaþamýn zevk olduðu, bu yalancý furyada.
Ne olursan ol diyen, engin bir hoþgörüyle,
Ýnsanlýk alemine, örnek olan yönüyle
Ýçimizden birisin, Hak aþýðý Mevlana
Konyadan sesleniyor, Türbesinde haliyle
Ufuklarda dönüyor, semazen ilahiyle
Eþitlik daðýtýyor, alýp verne eliyle.
Nevzat TAÞKIRAN
23-05-2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.