BIRAKMADI
Yýllarca yürüdüm sahil yolundan,
Dalgalar kumsalda iz býrakmadý.
Gemim demirlendi sevda koyunda,
Dermaným tükendi, öz býrakmadý.
Ab-ý iksirini cana deðiren,
Benlik sarayýmý yýkýp deviren,
Þaþý bakýþýmý bire çeviren,
Ýkiyi seyrana göz býrakmadý.
Üç mevsim geçirdik kapandý çaðlar,
Vücut ikliminde bozuldu baðlar,
Bir yanýmda derya, birinde daðlar,
Yolu yokuþ etti düz býrakmadý.
Keremle Aslý’ya çevirdi beni,
Çöllere benzedi gözümün nemi,
Ateþe döndürdü muhabbet demi,
Yakýp viran etti köz býrakmadý.
Ne varsa önüme serdiklerini,
Gönül bahçemizden derdiklerini,
Çekip geri aldý verdiklerini,
Elimde tutacak koz býrakmadý.
“Her nefis tadacak bir gün ölmeði”
Kaç yüzüncü gördük biz bu örneði,
En nihayet giydik, yokluk gömleði,
Dilimi lal etti, söz býrakmadý.
Ne belalar geldi, geçti serimden,
Gönül hançer yedi, yedi yerinden,
Yaralandým yaram, gayet derinden,
Ömür kýþa döndü, güz býrakmadý.
28.Kasým.1998…….Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.