SORMA EFENDİM
Bana benden beni sorma efendim,
Benim benden baþka müþkülüm mü var?
Boynuma dolandý fendim, kemendim,
Baþýmda tuðlarým, püskülüm mü var?
Aþk ateþi dolaþýrken kanýmda,
Neyim varsa alev alev yalýmda,
Ne yaprak var, ne çiçek var dalýmda,
Hasadým, harmaným, mahsulüm mü var?
Semtimiz çöl gibi, otlar bitmiyor,
Gözyaþým kurudu fayda etmiyor,
Badý saba esmez, bülbül ötmüyor,
Baðým mý, bahçem mi, üç gülüm mü var?
Ýncirsem çiçeksiz, zeytinsem kara,
Kökümden kurudum sam vura vura,
Tahta köprü oldum, bir yardan yara,
Meyveler verecek sürgünüm mü var?
Varým desem, varlýk ihanet aþka,
Gölgeler gövdeden eder mi þekva?
Senden gayrisini inkârdan baþka,
Uðruna, ölümden hoþ zulüm mü var?
Yazýlýp çizilmiþ, geçmiþ gelecek,
Aðlayan aðlayýp, gülen gülecek,
Bilmem neyim kaldý? Alýp verecek,
Bir noktadan sonra virgülüm mü var?
Bir dipsiz kuyuyum sessiz ve derin,
Ýçim köz köz oldu, dýþarým serin,
Yaralý gönlüme bir lügat verin,
Halimi tahlile kuþdilim mi var?
04.12.1999…….Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.