Sonsuzluğa Düş

Sonsuzluða düþler, kýzýla döner her akþam
Sensiz mor bir hüzün adým atar sessizce
Ve sýrtýna hasretleri yüklenmiþ bir lacivert kara
Bütün gece
Tam karþýda oturur inadýna inadýna

Yýldýzlardan çeþni savrulup siyaha
Bazý mehtap çýkar
O da aðlar mý güler mi belli deðil
Bir bakarsýn bulutlarýn ardýna gizlenip
Gizli gizli oradan bakar
Bir bakarsýn sere serpe açmýþ göðsünü
Hem kendini yakar
Hem beni

Þayet varsa deniz koþturup yakamozlarý
Bir kýyýya ulaþmaya çalýþýr
Yoksa binecek bir dalga, ovaysa, baðsa, bahçeyse
Bulur alacakaranlýkta bir miktar lacivert
Gördüðü bütün menekþelere bulaþýr

Bazen eser meltem olup
Yanýk baðýrlarý serinletir
Bazen acý bir türkü olur hatýralar
Ezanlara kadar susmaz
Güle damlar, göze damlar

Bir an þaþkýnlýk çöker sessizliklere
Aniden þafaða yakalanýr
Umut sarýmtýrak bir ýþýða kelepçelenir
Dudaklar en mutlu tebessümün eþiðinde
Hayat, geliþe odaklanýr
Sosyal Medyada Paylaşın: