MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Daima Zamansızdır Zaman
kagan_iscen

Daima Zamansızdır Zaman


çirkin bir gölgeydi bizi ayýran
yeryüzüne vurmuþ yalýn bir acý
saymakla bitmez bir dürtü
görünmez hissedilir bir kirlenme bu
bize kendimize zamana kafa tutan
uðraþýr býrakan bir gülü dikeniyle
bir dalý köküyle
bulutuyla göðü
daima zamansýzdýr zaman

gece inerken telaþlý ince geceliðiyle gözlerimize
günsüz doðar gün gürül gürül kederli
günlerle oyun oynamaktýr yýkanmak her diliminde her yalnýzlýðýn
gün yüzü görmedim düþünmekten zamaný
aðaçlar zamanýn soytarýsýydý bu benim mi garipliðim
sular içilmemiþçe küskündü ömrüme
yaþlandým ama kuþlar gençleþti çaresizdim
yaþlandým kýsaldý menzil uzun uzun
ama bulutlar þimdi daha beyaz ama daha alýmlý
azaldýkça deðerlendi öðle sýcaðý
yakamý býrakmýyor bu bitiþler çaðý
en acý bitiþtir baþlangýç en acý bak bence bunu çok iyi dinle
öyküleyerek anlatma bana yapraðýn düþüþünü
sen düþüþ olmadýn mý yoksa nesin hayal mi
yanýlsama mý avuçlarýmda sýmsýcak bir akik aþk gibi
hayat saçmalama özgürlüðünü kullanma hakkýdýr
kafa tutar mantýða her yaným zaman bu bi aný bi anýna benzemez

hýþýrtýsýnda gecenin bir aným kaldý
nasýl olduysa taptaze hala yýldýzlarý üzerinde
nasýl olduysa ellerim göðsünde hala kan renginin
ben hala çam aðacýnýn cesaretine saklanmýþým nasýl olduysa
uzaktaki o müzik parlamasý mýydý gözlerin
kimi þahit tuttundu saçmalýðýmýza seviþmeden býrakmamýzý birbirimizi
gece miydi bizi izleyen yoksa yýldýzlar mý
hastaydýk kendimizi bildik bileli
istanbul’da bir aðustos sýcaðý gibi aðlaþýrdýk

bölük pörçük hiçbirþey olamadýk
þeklimiz yoktu yüzümüzde bir ölüm tacir
ben kendimden utançlý eðleþken
sen pýlýný pýrtýný toplamýþsýn mutluluðumdan
kalmýþsýn sadece kederimde
þimdi istanbul sýcaðý aðlaþýr dedim ya sadece kaþlarýmda
bakýþlarým yorar mutsuzluðumu
bir an kandýrmak isterim kendimi
ama yalnýzlýk girer gene araya aramýza
senle aramýza dünyayla aramýza
ölümle aramýza hayatla aramýza
yalnýzlýk daðýtýr bir an herþeyi
sýmsýký bir anlamsýzlýk zedeler düþlerimi
çekinmem iþte o an hiçbir mutsuzluktan
öyle ya
mutsuzluk da binbir türlü

iþitmem sesini aylarýn
sayamam yedi günü
ben hep artý birdeki yalnýzlýk
aralýk’tan sonraki baþka bir ay
pazar’dan sonra ayrý bir gün
saat 00:00’ dan sonra baþka bir an
gerçek yalnýzlýk dedikleri bu olmalý


kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.