Hayat masallardaki gibi deðilmiþ anne... hayat acýmasýzmýþ ben bilmiyordum hep masallar anlattýn bana masallara inanarak büyüdüm bende hayatý masallardaki gibi sanýyordum ama hayat masallardaki gibi deðilmiþ anne... öyle bir vururmuþki insana neye uðradýðýný þaþýrýrmýþsýn ellerin, dizlerin ve yüreðin kanlar içinde bir köþede kývranýrken bulurmuþsun kendini...
hayat masallardaki gibi deðilmiþ anne... öyle acý bir þekilde öðrendimki kötüler cezasýný bulmuyormuþ her zaman ve kimse kimseyi kurtarmýyormuþ kurtlardan iyilik perileri yokmuþ ortalýkta ve iyilik maskeleri takan canavarlarla, masumiyet hýrsýzlarýyla doluymuþ dünya ...
niye anlatmadýn bana anne? masallar anlatmak yerine birazda hayatý anlatsaydýn ya sarýp sarmaladýðýn kollarýný biraz gevþetseydin her düþüþümde beni tutmasaydýn da býraksaydýn düþseydim caným acýsaydý da aðlasaydým hýçkýra hýçkýra...
bak bulutlarýn üzerinden düþtüm anne bak ellerim, dizlerim ve yüreðim kanlar içinde gözyaþlarým yaðmura karýþýyor ama dönüp bakan yok... düþtüm ayaða kalkamýyorum yardým eden, elimden tutup kaldýran yok... düþmeyi, düþtüðümde tekrar kalkabilmeyi niye öðretmedin anne? caným yanýyor, caným çok acýyor anne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gece_yağan_yağmur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.