Artýk güneþ selam vermiyor çalý diplerine
Gecede kupkuru bir ayaz
Çiyler þimdi kýraðý yaðýyor gül bahçelerine
Kimsesizlerin kahrýna düþmüþ yaz
Baþýný sokacak bir dam,
Bir mukavva kutusu arar adam.
Sýrtýnda yazdan kalma bir mintan
Gam alanýnda deðil palto-kaban
Bulur bayatlamýþ bir somun ekmeði nasýlsa
Bir paket sigara
Ve bir kadeh içki bulmak en zor savaþý…
Yaz boyunca hiç rastlaþmayýnca
Öldü sanmýþým zahir.!
Yenimahalle de
Yunus Emre parkýnda
Bir çamýn altýna kurmuþ tezgahý þimdilik
Dün karþýlaþýnca kaymakamlýðýn önünde
Baktým;Saçlarýna aklar düþmüþ
Oldukça zayýflamýþ üstelik
Gözleri kapkara
Tebessümü buzdan soðuktu
Buyur etti mekanýna,yürüdük…
On yýldýr aþaðý yukarý her sene
Yýlda iki kez konuðu olurum bu mekansýzýn
Der ki:
“Ankara benimdir aðam”
Bir domates kasasý üstüne kurduk tezgahý
Anlatsa istiyordum hayat öyküsünü
On yýldýr tanýyordum da
Adý: Ali
Soyadý yok.!
Kimin nesi bilmiyordum
Gözleri kapkara
Tebessümü buzdan soðuk…
Teðmenmiþ
Seksenler de altmýþ kiþiyle birlikte
Devrimcilikten atýlmýþ ordudan
Bakýnca biraz kuþkulu yüzüne
Kýrk kat muþambaya sarýlmýþ
Kimliðini çýkardý koynundan
Pýrýl pýrýl parlýyordu gözleri
Bir kýz resmi düþtü yere, karýþtýrýrken
Orasýný burasýný
Göz göze geldik bir an
“Koyverdim gitti,azat ettim hayatý
Baþka sual istemem” dedi…
Ayrýlýk vakti gelince gülümsedi bir ara
“Dert etme be adam
Hayat bu.!
Hani derler ya
Kedi her zaman keþkek yemez
Ara sýra kafasýna kepçe yer.
Say ki
Sen hayatýn boyunca keþkek yedin
Ben hayatým boyunca sopa…”
“Koyverdim gitti,azat ettim hayatý
Þimdi özgürlüðün tadýný çýkarýyorum”
Onun kadar cesur deðilmiþiz
Anladým ki
Korkularýmýza yenilmiþ
Azat edememiþiz hayatý
Sopa yemiþ kepçe yemiþ
Bir kedi gibi yaþamýþýz yýllarý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.