Aldýrma sözlerime, benimkisi lakýrdý,
Yamaç yere dikildim, rüzgar dalýmý kýrdý.
Ayaðým kaydý ansýz, önce zannettim rüya,
Keskince bir ayazda, düþtüm bir soðuk suya!
Ýnsan doðruyu görmez, sularda ýslanmadan,
Oldum iþte sayende, þimdi bir kardan adam.
Beyaz karlar altýnda, öðütülürken keder,
Þimdi yüzüme bakan, talihim ak zanneder.
Kara yüzümü görme, eriðince bu karlar,
Dalým çiçeðe dursun, bekle gelecek bahar...
Bembeyaz çiçeklerin, kalýrken ben içinde,
Eðilir ince dalým, selamlar sen geçende...
O zaman üzme n’olur, yapraklarým narindir,
Gül demekle gülünmez, öpmeyince incinir.
Nice ayazlar yerim, uðruna bir çiçeðin,
Buz kesiyor dört yaným, ortasýnda gerçeðin!
Çýkmak için deðildir, bakmak için yokuþlar;
Kuru dallara bile, konmaz bildiðin kuþlar.
Aldýrma kara kýþa, tüne sen dallarýmda,
Gelir çiçek zamaný, kalmaz bunlar aklýmda.
Ne güzel þeymiþ meðer, ara sýra unutmak,
Koþar adým gelerek, bir yar elinden tutmak.
Tutmadýn ellerimden, bir ömür askýdayým.
Bir þubat ayazýnda, yine bak sulardayým!
Ben künhüne varýrken, içli, ince kederin,
Çeksin içine beni, bir dalgada gözlerin...
Olsun, sokul yanýma, bu ýslak uykularda,
Uzunca bir ýslýk çal, kaybolurken sularda...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.