Ýki kirpik arasý geçiyordu yýllar Çarçabuk yaþanan duygular Her mevsim bana açan sen, Her güneþ doðumunda sana dönen “Ben”
Ýlkbahar / ilk bakýþ, ilk titreme Yaz / yüreðinin ellerime düþtüðü o an Sonbahar / gün batýmlarýnda mecburi ayrýlýklar Kýþ / kar altýnda gizlice alýnan tatlý buse Aþk / parmaðýmdaki parlak halka
Yaratana dokundurdu parmak uçlarým Gece eðildiðinde mabedimize, Ýki nemli inci dururdu gözlerimde Mutluluktan, Biri sen, diðeri ben.
Mehtap her gece bizim için, Çýplak ayaklarýyla iz býrakýrdý Mühürlü dudaklarýmýza. Yelkovan, akrebi özgür býrakýrdý. Her gece, diðerinden daha özel (di)
-ll-
Pencere kenarlarýnda yediverenler soldu Beþ mevsim açardýn, “Sen” ne oldu?
Güneþ vurunca al yanaklarýna Sana uyanýyorum oysa hala, Deðiþen ne? Sana dönen ben, yüz çeviren sen…
Gözlerime hüzün bulutlarý baðdaþ kurdu Avuçlarýma býraktýðýn gülümsemeler tükendi Sadakat artýk bizim eve hiç gelmedi Ýhanetin kapý eþiðinde nöbetteyken, Aþk arka kapýdan usulca bizi terk etti.
Ýki kiþilik yalnýzlýk fazlaydý bu cana Terk ettiðin yastýðýn sen kokuyor hala Aldatýlmak mýydý içimi kanatan, Yoksa!... yoksa … Üç nikâhlý, tek yatakta yalnýz uyanmak mý?
Neþe ATAY Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalem Sızım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.