O hülyalý gözlerle beni yaþama baglayan, Erguvan kokularýnýn estiði yerdeki nadide çiçeðim, Doyumsuz bestelerin güftesine ilham veren, Çelikleþmiþ yüreðinle cefama gögüs geren,biricik meleðim Hep sen....yalnýzca sen.....!
Kuþlarýn cývýltýsý,Yapraklarýn hýþýrtýsý,ýrmaklarýn coþkusu Yýldýzlarý kýskandýran gözlerinin ýþýltýsý, Her daim kalbi benim için çarpan, Yoklugumda gönül kubbesi hýçkýran hülyalý sevdiceðim, Hep sen....yalnýzca sen....!
Dualarýyla sabahlarýma yol veren, Sevdasýný gözyaþlarý ile büyütüp hayat veren, Þefkat penceresinden yol gözleyen Gün batýmýnda yüreði titreyen,vefalý sevgilim Hep sen.... yalnýzca sen....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskunkalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.