ARAYIŞ
Duygularýn temasý, ruhumla oynaþýrdý
Acze düþene kadar, perdelenirdi aklým
Sanki çaðlar ötesi, karanlýk taþýnýrdý
Islýðýný çalarken, dýþa vururdu saklým
Þeytan vazifesinde arzuyla yanaþýrdý
Sýnýrý gölgesi yok, zavallýsý olmuþum
Herþeyime manidir, þuur altý tutukluk
Ne zaman buldum desem, korkuya vurulmuþum
Bir merdiven boþluðu, yaratýrdý bu yokluk
Ezelden beri meçhul, zamana kurulmuþum.
Manasýný yitirmiþ, kapýsýndan dönmüþüm
Hayalini kurduðum, masallar ülkesinden
Bu gölge sahteliðin, avucunda ölmüþüm
Artýk firar etmeli, can zulmün kafesinden
Bir miras yedi gibi, boþluða sürülmüþüm.
Baðý çoktan çözüldü, kýrýldý direniþim,
Gülüpte eðlenmeme, hüküm vermiyor ruhum
Karanlýk dehlizinde, günlerce yerinmiþim,
Kitlenip kývrandýkça, sarsýlýyor gururum
Bu zayýflýk yüzünden, yýllarca erinmiþim.
Nevzat TAÞKIRAN
19-10-2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.