Yaðmura yakalanmýþ yeþil bir kelebeðin önünden geçiyorum Dilim bana sormadan yüzü kýzarýk sözler bulup çýkarýyor içimden Sanki birtek seni özlüyorum Bak iþte utanýyorum..
Canýmýn sýkkýnlýðýna adayabileceðim kuruntularýmýn hepsini susturdum Odama aldýðým þu illet yokluðunun en tatlý yerindeyim Gözlerimi ayak parmaklarýna kadar indirip bekleyebilirim seni Bir kýsmý açýkta kalmýþ omuzlarýmý battaniyemin içine al Üþürüm belki..
Duvar diplerine gömülmüþ hüzünlerime görün biraz Çok merak etmiþlerdi beyaza boyalý tenini Tadýna bakamadýðým neyin kalmýþsa sokul onlarýda tadayým Belki unutabilirim yüzü açýk hiçliklerimi Ve seni..
Biliyorum birazdan gözlerinin önünde asýlacak suratým Korkmayacaksýn ama deðil mi?
Korkmayacaksýn..
berFarJeyn
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet Küçükhasanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.