Utanma Anı

Utanma Aný

seher serinliðiydi tumturaklý
sabahý omuzlarýna döktüm
saçlarýn güneþ gibi pasparlaktý
bana býraktýðýna tutundum acým koktu
benden baþka herkeslerden gizlediðin
tebessümünün yamacýnda rastladým
mütevazi senin için yaþamalarýma
elimden akþamlý bir yalnýzlýk tuttu
seviþmeliydik

bütün göçlerin ötesinde bir Eylül’dü
o kadar mý ki güzel bir ölüþ sarýsýydý
senin için sakladýklarým:
sisli deniz...
ceviz aðaçlý yol...
hasta bir ihtiyarýn son yolculuk düþü...
ýslak kuþluklu bir üþümeklilik...
sokak kedilerinin herþeyin dýþýndalýðý...
seviþmeliydik

sevdalýydým
trenleri uðurlama duygulu
tüm renklerin ötesinde en karasý
bize bir seviþmek kalmýþtý
aramýzda korkunçca
baþka herþeyin yaþanmýþlýðý
seviþmeliydik
kýrlangýç çýðlýklarýydý tek çalar saatimiz
göðe bakmaya utanýyorduk
seviþmeliydik

tüm hayatlarýn ötesinde
en ölümsüzü yaptým kendimi
okul pencereli bir bakýþtý gözlerim
seni sýkýlgan bir talebenin
bahçedeki aðaca vuruluþu kadar
çok ayrýntýlý seveceðim
tüm hayatlarýn ötesinde
en ölümsüzü yaptým kendimi
seni daha çok sevebilmek için
seni hep ama hep seveceðim
seviþmeliydik

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: