Yine yüzünde hüzün, niye gözlerin yaþlý?
Yeter artýk aðlama, sil gözünün yaþýný,
Güzelin dostu olmaz, hasýmlarý yüz baþlý,
Yeter arýk üzülme, koy dizime baþýný!
Sarraf paha biçemez, bendeki deðerine,
Hiç kimseler giremez, gönlümdeki yerine,
Ne olur yüreðini, verme baþka birine,
Gül olarak atýlýr, taný düþman taþýný!
Gözlerine dalmýþým, uçsuz bucaksýz vaha,
Ne kadar ince ruhun, ruh veriyor ervaha.
Dolsun çeþmime kanlar, açýlmasýn sabaha,
Beni gördüðün zaman, çatar isen kaþýný!
Cennette huri misin? Kokun gelir güllerden!
Söylenecek söz mü var? Güzelsin güzellerden!
Ne zaman düþeceksin, eðri büðrü dillerden?
Ne olursun cananým, yeme namert aþýný!
Sana uzanan diller, kývrým kývrým kývrýlsýn!
Kim kem gözle bakarsa, boyu posu devrilsin!
Deðsin hazan rüzgârý, savrum savrum savrulsun,
Sen sevda yollarýnda, yeniver telaþýný!
Bir kere fýrsat versen, Ümit’inin eline,
Ýnan ki dokunamam, saçýnýn bir teline,
Sakýn düþürme beni, muhannetin diline,
Bu sefer kazanayým, gönlümün savaþýný!
Ankara 16.10.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç ÝNAL Hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.