Dertlerimi dinlerdim gece karanlýðýnda. Duymazdý feryadýmý arzda, semada. Aðlardým sabaha kadar ay ýþýðýnda. Görmezdin halimi hiç, sana küsmüþ bu gönül.
Yine zalim yalnýzlýðýn esiri oldum. Yýllarca hep peþinden koþup yoruldum. Bulamadým seni sensizlikte kayboldum. Dönmedin yine, sana küsmüþ bu gönül.
Üþüdüm titredim sen çekip gidince. Kanadý yaralý yüreðim inceden ince. Döner gelirsin bir gün kendince. Ne yazýk! Geç olur, sana küsmüþ bu gönül.
MEHMED AKAYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
akifmehmed Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.