Sende gel
Sende gel
Gidiyorum
Bu kokuþmuþ, iðrenç kentten
Türlü dolaplarýn döndüðü
Yalan, riya, ihanet kokan
Dostluklarýn, on paraya satýldýðý
Ve aldatmalarýn göklerde olduðu
Sevgilerin, aþklarýn bir kenara atýldýðý
Bu kentten gidiyorum, sende gel.
Gidiyorum
Bembeyaz bir gelinlik gibi
Saf aþklarýn yaþandýðý
Yüz sene önceki bir anadolu köyüne
Kafamda kasket, yamalý þalvar,la
Ayaðýmda yýrtýk çarýklar
Elimde orak, týrpan,la
Ekin biçmeye gidiyorum, sende gel.
Gidiyorum
Yýllar, yýllar öncesine
Elimi uzattýðým dost insanlara
Yüreðime yürek katan canlara
Aþký için daðlarý delenlere
Bedrettin’e asýlan Pir Sultan’lara
Sözü namus bilenlere
Yüreðimle gidiyorum, sende gel.
Gidiyorum
Sevdasý için daðlara çýkanlara
Memleket hasretiyle ölen Nazým’lara
Acýlarýmý yüreðime týkatým
Deniz’lere gidiyorum uzaklara
Þafakta doðacak güne doðru
Daraðacýna çýkýyorum adým adým
Ýpi boynuma takman için, sende gel.
Mazlum Zengin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.