İstanbul'u terkettin

Ýstanbul’u terkettin

Þiir gözlüm,
Acýmý sevginle yoðurdun,
Ýlmek-ilmek, nakýþ-nakýþ dokudun
Gün oldu gözlerimde,
Gün oldu dizlerimde þiirler okudun
Sen beni yeniden, yeni baþtan doðurdun
Güçsüz bedenimde, yüreðimde
Sevginle erk-ettin.

Yaðmur gözlüm,
Gün oldu yýldýzlar yaðdýrdýn baþýma
Göz hapsinde tuttun, asýrlarca…
Katýk oldun ekmeðime, aþýma
Gün oldu kabuslar çöreklendiler baþýma,
Nadasa býraktýn yüreðimi, gün oldu
Sevgi fýþkýrdý rengârenk yüreklere
Aþkýnla herk-ettin

Hayat gözlüm,
En güçsüz anýmda hep yanýmdaydýn
Kenetledin ellerini,
Karþý koydun aðzý salyalýlara
Sen benimleydin hep, anýmdaydýn
Hanemde ses, içime nefes oldun
Dünyaya küsmüþken defalarca…
Sabrýnla perk-ettin

Sevgi gözlüm,
Dolaþtýn durdun damarlarýmda,
Yerleþtin yüreðimin orta yerine
Ýndin-indin taa derine
Gün oldu halaylar çektin
Gün oldu aðýtlar yaktýn, fal baktýn
Yürek damarýma her an, her dem
Hoþgörünle zerk-ettin

Hasret gözlüm,
Uzaklara yürüdüm yalýnayak
Sensiz, kimsesiz, birbaþýma,
Rüyalarýmý parselledin hergün
Günler günlere eklendi, hasretlik acý verdi,
Uzun uzun yollar katettim birgün,
Kavuþmak anlýk mesafedeyken
Ýstanbul’u terk-ettin

Mazlum Zengin
Sosyal Medyada Paylaşın: