gönül yangını

hoyratça bir ugraþtý benimkisi
hasrete çýkacak bir aþka yemin edemezsin

kurþun yüklü gözlerim aðlamayý beceremiyor
aðýr aðýr çýkýyorum hasreti, gönül yangýnýnýn içinde

verilmesi zor sözleri veremem
ne mechuldeyim ne de senin gönlünde
arafta kalmakmýþ bu aþkýn diyeti

diz çöküp ýslatsam da secdeleri
istemezmiþ yaratan kendikinden büyük sevgiyi

gözlerimi daðlasada bu amansýz ayrýlýk
yangdýramam yaðmurlarý

býçak sýrtý bu sevgi çýkmazý dar sokaklar
ne siyahý belli ne ak’ý
ayýn hilaline düþer sýzým
arþ-ý titeretir de yine sözüm geçmez sana

hayatýn tüm çýkmazlarýný
viþne çürüðü yaralarýma bastýrsam da
bir yamalý bohça misali emanetim sana

limoni gülüþmeler gösterisi kalabalýklar
ruhu donduran buz kýrýðý seviþmeler
boyar beni renkten renge

aðlarým akmasada gözyaþlarým
taze ot kokusu sana uyanýþým her sabah

divane dövülmüþ bir havan içinde/tüm aþk naðmeler
dile dökülüyor bu gönül yangýnýnýn içinde /her seyr-i sefer

selçuk bozdað/2009 ekim 18

Sosyal Medyada Paylaşın: