"Boþuna deðil hiç birþey
Boþ olan ne"?
Kader çizgisi derin ise alnýmýzýn sonsuz vadilerinde
Koþuyorsa yetiþemediklerimiz
Bizden önde
Kuru yapraklar bile rüzgara emanet
biz bize (affet tanrým)
Ýçimizde sorgularý bitmeyen
Ýnsafsýz yargýçlar….
Avuntularýmýz
Sesimize uymayan
Dudak uçlarýnda yalpalayan
yalnýzlýk türküleri
Deler geçer yüreðin keskin köþelerinden (unutulmuþ)
Anlarýn buruk tadý…
Dilimiz kan revan
Tükürmeye kýyamadýðýmýz acýlardan…
Hepsi benimdi
Yine "benim"
Bencilliðimizden arta kalan….
Ýçimizin aynalarý kýrýk dökük
Yüzlerimiz her parçada (var olmanýn dayanýlmaz tebessümüyle) sarhoþ
yüzsüzlük bine bölünmüþ
Kim sahte
Kime sahteyiz biz…
son/uçsuzluk
Uzun bir dalgakýraným var hayatýn orta yerinde
Dursun kendine köle ruhlar kuytularýnda
Limaným da mutlu gölgeler misafir þimdi
Demir attý tüm gemilerim.
Ve bu son yolculuðum
Sana ölümümden sensiz diriliþime….
YILDIZ