sen baþladýðýnda denizler korkuyu giyer köpürür dalga dalga teknelerim bir çocuk gibi sýðýnýr sýð sulara perdeler çekilir/dudaklar kapalý/baþlar çevrilir. bir ben kalýrým denizimde ne yapacaðýmý bilemem.
Sen baþladýðýnda alevden bir çember yalaz yalaz tenime dokunur çaresizliðim dökülür ateþlere/ masum anýlar korkar gözlerimden vazgeçerim ilkin sen varsýn içinde
sen baþladýðýnda sözlerim yarým-eksik dilim tutuk/daðýlýrým sisli bir camýn gerisinde /zaman dedikleri yabancý oluþun/katlanamadýðým
sen baþladýðýnda rüzgarýn ardý kýþ sen baþladýðýnda Ýstanbul sen sen baþladýðýnda tutsaklýðým ÝSTANBUL’A
sen baþladýðýnda devleþen yalnýzlýðým... sen baþladýðýnda bitiremediðim ömrüm..
EKÝM 2009-ÝSTANBUL.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.