Unutulduk can dostum Geriye bakmadan Çocuktuk oysa daha. Oyun sandýðýmýz gençlik Takýlmýþtý uçurtmalara Varamadan farkýna Yenilmiþtik Kifayetsiz zamana
Mahkum esaretlerin Peþindeydi kader oysa ki Umudu tutmuþ Ýhanetlerdeydi zevkler
Yüreðimizde kalan Ne ellerimizdeki misketler Komþunun bahçesinden Aþýrdýðýmýz eriklerdi nede Sokak kavgasýnda Yaþadýðýmýz gerçeklerdi Baþlayan savaþýmýzýn Yanýlgý ormanlarýndaydý Acemiliðimiz hayata
Özgürlüðe verilen fedakarlýktý Ödediðimizi sandýðýmýz bedellerimiz
Oysa nasýl olurdu Umutta iþkence Kötünün bahçesinde Açmýþtý çiçeklerimiz ya Biz kaybedendik Canlarýmýzý baðýþlamak tý Ömrüne doymadan daha
Yokluk sokaðýnda Ýlk kayboluþumuzdu iþte Kuytusunda beklerken Zevklerin ölümünü Düþüp kaybolduk birer birer Saklan baç oynmaktý asýl niyetimiz. Düþ ormanlarýnda
Bir gün döküldük Yaprak yaprak topraða Hayatý tutamadan Savrulduk ilk esen rüzgarlarda
Kucaklarken bahar saçlarýmýzda yazý. Savruldu daðlara Kül bulutu coþkularýmýz Bedenlerimiz sararken topraðý Unutulduk umutsuzca Yer olduk . Kaybolduk can dostum
Bir yapraðýn. Kýrýntýlarýnda takýlý Aklýmýzda hayatý çizdik. Kader belli etmedi izimizi