na
UNUTMAYACAĞIM
Neydi beni bu yollara sürükleyen
Bu heves bu heyecan.
Dün yine geçtim o yollardan
Aradým kaybettiklerimi umutsuzca
Yoktu hiç bir iz sadece anýlardan baþka.
Anlamýþtý gökyüzü,
Saldý benim yerime gözyaþlarýný
Yaðmur benim yerime aðlýyordu
Benim yaðmurum içime yaðýyordu.
Daha dün gibi
Hiç unutmadým ki
Davet etsem gelir mi?..Gelmedi ki...
Özlemini çektiðimin yollarýn da yürümek
Bedeli ne olursa ödemek istedim.
Bilirmiydim? umuduma yol açan
Beni dört yol aðzýnda býrakacak
Hangi sapak,hangi dönemeç beni ona götürecek..?
Þaka mý yaptý,anlamadým,
Attýðý oltaya takýlan,
Ýðnenin ucunda ki balýk misali
Þaþkýn ,acý içinde ki biçareyi
Oyalamayý kendine mi yediremedi?
Bu kadar kolay mý, ben hep seveceðim,
Sen ’unut gitsin’ demek.
Seni son nefesim de unuturum ancak,
Seni son nefesim de unuturum ancak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.