Atatürk Bulvarında Bir Kadın

Atatürk Bulvarýnda bir kadýn,
hýrçýn bakýþlarla soluyor yaðmur kokusunu
belli... az önce aðlamýþ.
dudaklarýnda küfürler okunuyor
aþklara ve kitaplara
elleri titriyor

Atatürk Bulvarýnda bir kadýn
solgun yüzüyle
hesaplaþýyor kendisiyle
-hep kendi haksýz çýkýyor oysa-
belli... kýrgýn dostlarýna
sitemler savuruyor saçlarýyla... üþüyor
irkiliyor arada..

bulvarda hafif bir rüzgar...
araba gürültüsü ve insan var
köþeden saða sapýyor; daha az insana
ve gürültüye
ve daha çok rüzgara hesap vermek için solgun yüzüyle.

her geçen þüpheli gözlerle yargýlýyor
laf atýyor birisi - dönüp bakmýyor-

Atatürk Bulvarýnda bir kadýn
belli... yaralý
özler mi annesini bilmem
hatýrlar mý çocukluðunu...

sendeliyor..
yaðmur tekrar baþlýyor.. aldýrmýyor...

biliyorum
Atatürk Bulvarýnda bir kadýn
kahkahalarla gülmek istiyor...
herþeye þimdi baþlayýp yeniden sevmek istiyor...
utanmasa sesinden
baðýra çaðýra þarký söylemek istiyor..
bilmese sevildiðini bir zaman
yeniden doðmak istiyor
Sosyal Medyada Paylaşın: