Çocuktuk
Elma þekeri satýlýrdý mahalle bakkalýnda
Nasýlda büyülenirdik kýrmýzýnýn ihtiþamýyla
Ýsmi de afilliydi hani
Elma þekeri
Sanýrdýk ki doðal olacak tadý
Düþünmeden alýr, ýsýrýrdýk iþtahla
Ve
Isýrdýðýmýz an da anlardýk aslýnda
Yediðimiz haltý
Önce
Damaðýmýza sinen tuhaf tadý yadýrgar
Sonra
Ýçinde usul usul kývranan kurda hayýflanýrdýk
Yediremezdik bir türlü kaldýrýp atmayý
Zira açlýðý göze alýp
Simit paramýzla alýrdýk o þekerli elmayý
Sakýndýkça aðzýmýza gözümüze bulaþýrdý
Kimyasý boya olan o þahane kýrmýzý
Ne zaman kalýverirdik
Elimizde allý pullu elmanýn o samandan sapý
Ýþte o zaman görürdük
Çok bucaklý dünyayý
Çocuktuk
Siyah beyaz bir ekrandan
Masal okurdu Adile teyze
Hani hatýrlarsýnýz uykudan önce
Usanmadan beklerdik heyecanla her gece
Zira küçükten meraklýydýk biz
Büyüklerden masallar dinlemeye
Nerden bilecektik ki büyüdüðümüzde de
Kurtlar kýrmýzý pelerinle gezecek
Beyaz atlý prensler, sahte prenseslerle
Nerden bilecektik, hep tekerrür edecek o bilindik tarih
Ve
Adile teyzeler günbegün çoðalacak azalan ömrümüzde
Þimdi maval okuyorlar, yine kendilerince
Talihsiz gong sesiyle, uyanan bebelere
Yutmuyorduk da
Yutkunuyorduk
Yani þimdilik!
Rukiye Küçük
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.