Veda Busesi

Ölüm, asude ülkenin özgün bestesi.
Hiç bir þarkýya benzemez güftesi.
Bazen kar sesi, bazen yaðmur sesi.
Azrail’in kanatlarýndan dökülen hazan sesi.
Okunduðunda kulaða ilk ezan sesi,
Hayat, ölüme teslim oluþ busesi.

Gözler ufuklarda,
Kulaklarda su sesi.
“Þahadet” olsun dudaklarda veda busesi.
Son nefes sonbaharýn hüzünlü hikayesi.
Ölümdür bu cihanda yaþamanýn payesi.
Kar sesi sessizliðin sesi.
Yâr sesi,
Hasretin kor busesi.

Vedaý güçleþtirir yârin gamzesi.
Ölüm veda veda gam sesi.
Ah,hicran sesi!
Hazan mevsimi sesin üþümesi.
Yine gelip çattý eylül günleri.
Bunlarýn cümlesi veda busesi.
Gün gelir öper ölüm alnýndan herkesi.
Ankara,16.10.2009 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: