Bir ufak haykýrýþtý her þey gözlerimde
Sen duymuyordun ben ise sana bakýyordum
Kelimelere yükledim gözlerimdekileri sana sundum
Biraz geç oldu tüm korkularýmdan sýyrýlmam
Çözüldü dilim, anlattý sana her þeyi bekledi
Belki sana hep çok büyük gelene kelimelerim
Aslýnda ne kadarda küçüktür…
Onlara yüklediðimiz anlamlar büyütür onlarý
Benim seni gözlerimde büyüttüðüm gibi
Susmalýydým belki biraz daha
Ýnceden inceden iþlemeliydim sana kendimi
Yapamadým içimde ki sana yenik düþtüm…
Aslýnda kelimelerim o kadar büyük deðildi ne dersin..
Þimdi kalkanlara büründüm korkularýmla savaþýyorum
Kaybetmek korkularým bazen aðýr yaralar alsam da pes etmiyorum
Çünkü kazanan seni alacak….
Ama benim seni býrakmaya hiç niyetim yok…
Köþe baþýnda önce kendimle ve geçmiþimle savaþýrken
Birde baktým seni kaybetmek korkusuyla savaþýr oldum
Tüm acýlarýmý unutursa da bu korku
Daha savaþ yeni baþlýyorum sensiz bu günlerde…
Ümit Nebil