Bir isme bin yýllýk cisim vermiþiz Bizim gibi millet nerde Emine’m! Türk namýyla kutlu bir yay germiþiz Küfr’ün kol gezdiði yerde Emine’m!
Ýç eyledik üç kýtalýk yabaný Ümmet Has’ýmýzdý Deve Çobaný Gül Benizi bozan Küffar çýbaný Yaktýk fitnebaz þehirde Emine’m!
Girdiði her yurda melânet eken Köküne mazlumun kanýný çeken Kal’asýna zulmün Haç’ýný diken Her halký yenmiþtik bir de Emine’m!
Þimdi.. melûl-mahzun bütün geçmiþim Þimdi.. uhuvvetsiz bir yol seçmiþim OBA âdabýmdan AB’a göçmüþüm Ruhum pak vermiyor; kirde Emine’m!
Can helâle küstü, canlandý haram Kör býçak ucunda azmakta yaram Batý goygoycusu süflî maskaram Medet aramakta þerde Emine’m!
Nizam-ý Âlem’im; Tevhidî yoldu Dâvâm; Ýstihzalýk bir âlem oldu Yüreðin Nas rengi sarardý soldu Madde göze çekti perde Emine’m!
Dýþým saray, içim cinnet besliyor Ben vermeyen dilim El’i sesliyor Püsküllü baþýmýz Serpuþ süslüyor Baþ baðladýk dertten derde Emine’m!
Sabýr ve þükürde zahmet çekilse Hilimle ilime tohum ekilse Ünsiyete tevekkülle bakýlsa Yakîn Hakk okunur serde Emine’m!
Görüneni deðil, ters yüzü çevir Ýlimsizin âlim devridir devir Gün gün can bulmakta Enkaz-ý Sev(i)r Namerd baþbelâsý merde Emine’m! Sosyal Medyada Paylaşın:
bekirce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.