KIŞTAN BAHARA..

ellerin titrediði bir kýþ akþamý,
kapýlarý sonuna kadar aralýk býraktý..
alevler içinden yanan bir adam,
aralýktý ayrýldýðý en son aylardan.
dünya döndükçe savurdu rüzgarýný,
sönmeyen alevler üzerine..
güneþ korktu dönen dünyanýn hýzýndan,
sýðýndý bir kutup ayýsýnýn kalbine..
þimdilerde soðuk ve karlý bir pencerede,
masallardan kaçan bir ürkek ceylan,
daðlardan inlere indiðinde,
cadýnýn azabýndan kaçamamýþ bir halde,
düþündü iyi ve yakýþýklý bir ayý o belkide..
ayý! dedi adam durdu..
oðlum bu avcý kaç ayý vurdu!..
þimdi hangi ceylan kaçar daðdan?
kaç ayý çýkar toplasam mezarlardan...
gece sessizliðini usulca sabaha býrakýyordu,
dünya tüm bencilliðiyle dönerken,
masallar gerçekle bütünleþiyordu.
o saatlerde kar kimlere emanetti kim bilir..
elem yükü kervan yolcusu,
bir dað yüklü kamburun,
ancak bu deveye yakýþacaðýný,
olur ya bir gün leylanýn kervanýnda bulunacaðýný,
kýþýn hummalý düþlerinde incelerken,
elbet ayrýlmaz diyecekti gülden diken.
Sosyal Medyada Paylaşın: