Bir gece,bir mevsim,binbir insan kavramlar,kurallar içinde bir çocuk gölgeler titreþir,yýldýzlar birer boncuk bir ruh,bir evren,bir hiç olur çocuk bir an. bir dokuz,bir sekiz,bir beþ ve bir yirmi yedi çocuk bir ömürdedir,veya bir anda kim nerden bilebilir? neler geçirir,neler vardýr onda? bitmek bilmeyen ezeli ve ebedi kavgada annedir,eþtir,sevgilidir; baþý çekenlerdendir sonra,çýðlýðý sessizdir korku salmaz çocuða kendi çeker hayattan onu,sarar sarmalar çokça çaputa bir ruh,bir evren,bir hiç olur çocuk sonra bir ýþýk olur,çýkar elbet zamansýz bir zamanda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
zelal kaya özbilen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.